Verpleegkundigen zijn klaar met de vooroordelen: ‘We zijn geen naamloze, hersenloze wezentjes’

Weg met het beeld uit de doktersromans en carnavalspakken: op een symposium in Amsterdam verzetten verpleegkundigen zich tegen de vooroordelen over het beroep.
Een verpleegkundige is een stoeipoes, een lief meisje, een billenwasser. Ze zorgt voor je, is onderdanig aan de arts – flirt zelfs graag met hem. Soms verschijnt ze op de voorkant van een doktersromannetje, in een wel erg korte witte jas, of tijdens carnaval, in een uitdagend uniform. Ze heeft een roeping. Je kan haar ook wel ‘verpleegster’ noemen en misschien zelfs ‘de ideale vrouw’: een moederlijke (nacht)zuster die zwaar, vies werk doet en zorgt dat je weer beter wordt.

Artikel in dagblad Trouw